Netjes, secuur en hygiënisch”
Zijn boerderij typeren, dat laat Antoine liefst aan een ander over. Maar hij denkt dat een buitenstaander dat zou doen met de woorden: netjes, secuur, schoon en hygiënisch. De aardappelrassen zijn aangepast aan de grondsoort. Alles wordt goed gescheiden. Is de herkomst onduidelijk van een aardappel die op de grond gevallen is? Dan wordt deze weggegooid. “Maar of ik nou iets anders doe dan een ander? Dat weet ik niet”,
besluit Antoine.

Niet bij de pakken neerzitten
Secuur werken is een absolute noodzaak. Ooit kregen de Eisings een aanverwante partij aardappelen van een boerderij waar ringrot was geconstateerd. Ook al werd bij hen geen ringrot geconstateerd, toch werden op last van de NVWA alle zelf geoogste aardappels vernietigd. “Dat was niet leuk! Het heeft veel geld en stress gekost”, zegt Harmannus die deze impactvolle gebeurtenis nog scherp in het geheugen heeft. “We waren nog niet zo lang bezig met miniknollen en stammen opbouwen. En in één keer was alles weg”, zegt zijn zoon. Natuurlijk was bij de pakken neerzitten er niet bij. Er werd direct nieuw pootgoed en miniknollen aangekocht en opnieuw begonnen.

Mondiale afzetmarkt
Het pootgoed van de Eisings gaat de hele wereld over: van Pakistan en Algerije, naar Rusland, Oekraïne, Italië en Spanje. Maar een deel blijft ook gewoon in Nederland. Elk land stelt zijn eigen eisen aan het pootgoed. De Erika aardappel die Antoine in zijn hand heeft, gaat bijvoorbeeld naar Spanje. Die aardappel wordt gesorteerd
op splitmaat 30-45, 30-50 en 45-50 mm. Na het sorteren gaan de aardappelen in de mechanische koeling of krijgen we een verlaadopdracht van de afdeling logistiek. Laden gaat in big bags of los in de vrachtwagen, maar het liefst kiezen ze voor opzakken. “Daar hebben we de apparatuur voor. En dan heeft die ‘ouwe’ ook wat te doen!”, voegt Antoine vrolijk toe. 

Met de portemonnee bezig
Het moment van dood maken van het pootgoed is soms wel een discussiepunt tussen vader en zoon. Zullen ze nog een paar dagen wachten, of niet? Samen het veld in, op verschillende plekken een paar meter op rooien om te zien hoeveel bovenmaat en ondermaat aardappelen er tussen zitten. “Dan ben je dus echt met
je portemonnee bezig”, zegt Harmannus. Inschatten hoeveel de oogst oplevert, blijft lastig. “Vorig jaar viel de prijs wel tegen. Dit jaar is anders”, zegt Antoine. 

“De prijs lijkt dan wel goed, maar als je ziet hoe de kosten stijgen, dan is dat wel zorgwekkend. Denk aan de kosten voor brandstof, kunstmest, bestrijdingsmiddelen, stroom en arbeidsloon”, onderbouwt hij zijn verhaal.

Innovatie
Antoine staat open voor optimalisatie en nieuwe technologieën. Zo maakt hij gebruik van Ethyleen bewaring, een natuurlijk product dat het kiemen van de aardappel stimuleert. Daarnaast gebruikt hij Serenade, een biologisch middel voor schilkwaliteit. En hij past Aloa Leaf toe, een natuurlijk middel dat knolzetting bevordert. “Ik ben daar niet uniek in, maar ik heb er wel vertrouwen en geloof in.”

“Hij heeft het goed op de rit”
Hij is er trots op wat zijn ouders en grootouders in de jaren hebben neergezet en dat hij het uiteindelijk heeft mogen en kunnen overnemen. Dankzij zijn ouders, maar ook dankzij zijn broer en zus was dat mogelijk. Nu in zijn derde zelfstandige jaar “gaat het best aardig”, zegt Antoine terwijl hij zijn vader aankijkt. De laatste zegt:
“Ik zit niet meer in de financiën, maar ik hoor wel eens iets in de wandelgangen. Hij heeft het goed op de rit!”