Next. Generation - familie van Cruijningen - Dieleman

PIET VAN CRUIJNINGEN
AARDAPPELTELER EN ZOON

“Na mijn studie informatica in Eindhoven ben ik als systeembeheerder en programmeur aan de slag gegaan. Zelfs in China gewerkt voor een werkgever. Op een gegeven moment werkte ik parttime in de IT en was ik de andere tijd hier aan het werk. Als het dan regende kon ik op de boerderij niet aan de gang en andersom zat ik geregeld met stralend weer als IT’er op kantoor met de zonneschermen dicht. Dat altijd binnen zitten, dat vond ik maar niks. Eigenlijk doe je dan twee keer half werk. Dus ik dacht ik stop ermee en ga volledig thuis aan de slag. Voor pa en ma was dat wel een beetje een verrassing zeiden ze.” 

“Nadat ik gewasbescherming licentie bedrijfsvoeren had gehaald, ben ik in 2010 in de maatschap bij mijn ouders gegaan. Dat komt wel heel dicht bij een landbouwopleiding, wat noodzakelijk was om medepacht te kunnen krijgen. Gelukkig ben ik natuurlijk wel boerenzoon en mijn IT achtergrond is ook wel nuttig. Zo heb ik zelf GPS in elkaar gezet. Een Canadese boer heeft software geschreven en daar kun je je trekker mee aansturen. En dat kost gewoon een nulletje minder, dan als je dat koopt.”

“Kenmerkend voor ons bedrijf is dat we alles zelf doen. Zelf planten, zelf klappen, zelf rooien, zelf sorteren. Alleen het opzakken niet. Dat we alles zelf doen ben ik best wel trots op. Je kan er altijd mee bezig zijn. Elk moment van het jaar kan je iets met aardappelen doen. Dat maakt het telen van aardappelen zo leuk. Als je bijvoorbeeld in de winter op vakantie gaat, dan staat het stil en verdien je ook geen geld. Maar als je nu sorteert, dan krijg je daar ook een vergoeding voor.”
Izaak vult aan: Wat we van vertegenwoordigers wel horen: “Als je bij een pootgoedboer komt, die zijn altijd aan het werk en er altijd mee bezig.”

“Voor de toekomst wil ik wel graag elektronisch sorteren, omdat bovenmaten weinig opleveren. Het blijkt als we met vierkants zeven sorteren in onze schudsorteerder dat we nog pootgoed maat in de bovenmaat tegenkomen. Als we dit elektronisch zouden doen is dat veel minder of zelfs niet het geval. Dat zou wel fijn zijn. En personeel kost gewoon veel geld en met mijn computerachtergrond lijkt mij dat een logische richting.”

“Met al die nieuwe wetgeving die eraan zit te komen wordt pootaardappelen telen zonder gewasbescherming wel een uitdaging. Om geen last te krijgen van luizen of Phytophthora.” dat is meer dat bovenmaten weinig opleveren, maar het blijkt als je met vierkants zeven sorteert in onze schudsorteerder dat je nog pootgoed maat in de bovenmaat tegen komt, als je dit electronisch zou doen is dat veel minder of zelfs niet het geval.”

BEP DIELEMAN EN IZAAK VAN CRUIJNINGEN
AARDAPPELTELERS EN MOEDER EN VADER

Izaak: “Eerst was ik in loondienst bij mijn ouders, voordat ik toe trad tot de maatschap. Dat moet ergens in de jaren 60 geweest zijn. Toen ben ik begonnen in Zuidzande op 30 hectare op een gemengd bedrijf. Zo rond 1986 ben ik medepachter geworden op deze boerderij van Bep haar vader.”

Izaak: “Het altijd heen en weer rijden tussen de beide bedrijven, dat doe ik niet meer. Toen mijn ouders er niet meer waren hebben we uiteindelijk toch de boerderij in Zuidzande verkocht. 300 jaar heeft de familie Van Cruijningen daar gewoond. Van Phillipine naar Zuidzande is toch elke keer 30 km met die zware trekkers op en neer. En toen hebben we de kans gekregen om de boerderij van de buurman hiernaast te kopen.

Bep: “Begin jaren zestig zijn mijn ouders hier gekomen met twee tweelingen. Ze zijn begonnen met 36 hectare en later is dat 45 hectare geworden. Net voor de watersnoodramp in 1952 is dit gebied dichtgemaakt. Door de ramp zijn een heleboel boeren alles kwijtgeraakt. En zo kwam er ruilverkaveling.”

Izaak: “Sinds 1992 zijn we lid van de coöperatie toen we besloten hadden ook pootaardappelen te telen. In die tijd zat ik ook in het bestuur van Nedato, de samenwerking in die tijd met Agrico is niet gelukt. En toen is Nedato meer gaan samenwerken met HZPC. Dus zo is het gekomen dat we lid zijn van beide coöperaties.”

Bep: “We zijn toen begonnen met Agria’s. Om het werk te spreiden hebben we de helft gele rassen en helft rode rassen. We telen op dit moment Babylon, Rudolph en Agria voor Agrico. Met kerst hebben we meestal niet veel tijd.”

Izaak: “We zijn met deze boerderij nu naar één op vier roulatie gegaan. Het is belangrijk dat we de grond gezond houden, ook met het oog op de aardappelmoeheid dat een bedreiging is voor de aardappelteelt. In deze zware grond zitten aaltjes gelukkig niet graag.”

Bep: “Dit jaar hebben we druppelirrigatie gedaan, dus dit jaar hebben we een goede opbrengst. Vorig jaar hadden we een slechte opbrengst, omdat het toen te droog was. Dat is wel veel werk. Van 2003 tot 2009 hebben we dit ook al eerder gebruikt toen we nog tulpen hadden.”

Bep: “Dat we een zoon hebben die het verder zet, daar zijn we wel erg trots op.

Izaak: “Toen we ouder werden, hebben we ook wel eens gezegd, blijven we dit doen. We dachten er toen wel eens over om de boel te verkopen. Als het weg is, is het weg zeiden de kinderen dan. Je ziet, het boerenleven zit in de genen.”